Liberalen doen het zelf

Vorige week zaterdag (zie het 4e tot en met 2e bericht hieronder) waren de liberale principes op zichzelf het punt niet. De echte uitdaging is veel meer hoe we die vorm geven in een goed herkenbare opstelling. Wat van oudsher typisch VVD-beleid was is de afgelopen 4 jaar gerealiseerd of wordt tegenwoordig ook door andere partijen onderschreven. Anneke Broekman (raadslid Enschede) wees er wel op dat het belangrijk blijft om de mensen op de rechterflank nu zoveel mogelijk bij elkaar te houden. "Laten we ervoor zorgen dat de neven en nichten die nu tijdelijk zijn afgedwaald uiteindelijk weer bijeenkomen."

In het gedreven betoog waarmee Janine Harsselaar de bijeenkomst vorige week opende, stelde ze voorop dat alle aandacht voor de vraag wie de partij moet aanvoeren er niet toe moet leiden dat we de inhoudelijke verdieping die we met het Liberaal Manifest hebben bereikt uit het oog verliezen. Het liberalisme is sociaal, zonder tot socialisme te vervallen. Als we onze aandacht richten op de ondewerpen die mensen raken, dan komt het met de VVD allemaal weer goed.

Roeland Fens (fractievoorzitter VVD Hengelo) pleitte ervoor dat de VVD consequent een onversneden liberaal geluid moet laten horen en vooral de kritiek die dat soms oproept niet moet vrezen. Hij signaleerde dat juist het laten horen van een herkenbaar principieel geluid de interesse van de pers oproept. Hij erkende overigens dat dat geen doel op zichzelf moet zijn.

Faruk Uçar (raadslid VVD Enschede) beklemtoonde dat het geheim voor succes ligt in de praktische vertaling van onze beginselen: hoe maken we ons gedachtegoed waar.

Uitgedaagd door Jeroen Hatenboer (foto) om aan te geven waar die vertaling op neerkomt heb ik zelf benadrukt dat we niet zo snel in de val moeten trappen problemen voor mensen op te lossen, maar hun liever het gereedschap moeten bieden om problemen zelf aan te pakken. Op een reeks van terreinen zijn goede bedoelingen nu zoekgeraakt in een bureaucratisch doolhof.

Arnold Enklaar (raadslid VVD Enschede), van wie kort geleden een boek over de identiteit van Nederland is gepubliceerd, signaleerde dat kennelijk niet alleen Nederland, maar ook de VVD aan het zoeken is naar de uitwerking van haar identiteit. Hij haalde een raadslid van de Christen Unie aan dat het voor je trouwe aanhang vaak genoeg is dat je over één of twee specifieke onderwerpen een herkenbaar standpunt inneemt. Bij het benadrukken van eigen initiatief en keuzevrijheid moeten we in de gaten houden dat dat voor veel mensen ook een last is. Marktwerking en privatisering worden vaak ook negatief ervaren.

Het is alles bij elkaar niet nodig of zinvol om opnieuw aan een Liberaal Manifest of Beginselverklaring te gaan sleutelen. We doen er beter aan om die algemene lijnen uit te gaan werken in concrete politieke discussies. Bij de partijvernieuwing was het motto "Minder partij, meer maatschappij". Mensen in, maar vooral ook buiten de VVD moeten ons zien als een werkplaats waar ze mee kunnen doen om problemen op te lossen.

Dat betekent ook iets voor de manier waarop we politieke discussies organiseren. Maar dat bewaar ik voor een volgend bericht.