Preventie is naast repressie een belangrijk middel in de strijd tegen de criminaliteit en de gevoelens van onveiligheid onder de burgers. Preventie kan immers, als zij het probleem van de criminaliteit voorkomt of vermindert, tot een kostenbesparing leiden. Tevens kan preventie op den duur de strafrechtketen ontlasten, als het daadwerkelijk tot een afname van de criminaliteit leidt.
Tot mijn lichte schaamte moet ik toegeven dat deze zinnen uit een VVD-stuk komen (zie bij het eerste bericht in deze serie, pagina 9). Ik zou zeggen: misdaad voorkomen is de nuttigste manier van misdaad bestrijden. Gewoon, vanwege het leed dat slachtoffers bespaard blijft. Het citaat is griezelig duidelijk: hier spreekt de logica van de bureaucraat.
Maar 10% van het hele stuk gaat over preventie en aan het eind wordt er op dit punt niets voorgesteld. Er worden netjes wat algemeenheden opgelepeld en tussen de regels door lees je dat echte mannen toch vooral voor repressie gaan. Preventie wordt vooral verbonden met "jaren 80" en "Balkenende IV", nou en dan weet je het wel. Dat lijkt me meer dan een beetje dom. Het is onnozel om preventie als alternatief voor repressie te zien. Maar het tegenovergestelde is even onnozel. In plaats van hinken op een linker- dan wel rechterbeen, wordt het tijd dat de criminaliteitsbestrijding eens echt gaat lopen.
Er worden nog steeds volop kansen gemist doordat preventie en repressie niet goed op elkaar worden afgestemd. Er bestaan nog steeds jongerenwerkers die "geen verlengstuk van de politie" willen zijn en dat als excuus gebruiken om criminelen aan het begin van hun loopbaan niet voor de voeten te lopen. Of de politie krijgt goed overleg met winkeliers een paar winkeldieven in beeld die voor een groot deel van de ellende zorgen, blijkt het openbaar ministerie voor dat jaar andere prioriteiten te hebben. Blijven er in een zorgvuldig opgezet aanpak van probleemjongeren een paar rotte appels over die niet willen deugen, gaat de rechter formeel constateren dat zij in haar ogen niet zoveel op hun kerfstok hebben en een alternatief strafje wel genoeg is. Hiermee zijn ze meteen 'helden' die weer een hoop meelopers op het verkeerde pad meenemen.
Als alle instanties louter hun eigen stoepje willen vegen, houden criminelen ruimte genoeg over. Er moet veel meer samenhang komen in de bestrijding van criminaliteit, vooral tussen voorkomen en bestraffen. Het is opvallend dat het geciteerde discussiestuk daar nauwelijks op ingaat en vooral op losse strafrechtelijke maatregelen hamert. Het past goed in de klassieke stijl van justitie, waarin onafhankelijkheid vooral vertaald wordt als "eigen baasje spelen".
In dat licht valt op dat er in het hele stuk geen kritisch woord staat over het Openbaar Ministerie, dat verantwoordelijk is voor de vervolging van misdadigers. Als eenvoudige krantenlezer zou ik zeggen dat daar toch wel enige aanleiding voor is. Begrijp me goed, ik voel er niets voor als de politiek zich gaat bemoeien met een concrete rechtszaak. Machtenscheiding is een goed liberaal principe. Maar er is alles voor te zeggen dat de Tweede Kamer er via de Minister van Justitie (foto) voor zorgt dat het OM in het algemeen goede prioriteiten stelt en passende straffen eist. Want laten we wel wezen, het woord "ministerie" in Openbaar Ministerie duidt op dienstbaarheid, dienstbaarheid aan de burgers die door het parlement worden vertegenwoordigd.
Enfin, dit was wat ik het meest miste. Dat brengt me bij de slotvragen, die niet uit het discussiestuk komen.
9. Hoe kijk je aan tegen bovenstaande gedachten?
10. Zijn er nog meer dingen die we kunnen doen om criminaliteit te bestrijden?
11. Weet je nog andere onderwerpen waar de VVD eens grondig over moet
discussiëren?
Eerdere afleveringen in de serie VVD Partijraad Criminaliteit
Wat doen we tegen de criminaliteit (met het officiële discussiestuk)- Strafrecht? Waarom eigenlijk? (met de vragen 1, 2 en 3)
- Strafboeren (met de vragen 4, 5 en 6)
- Slachtoffers van justitie (met de vragen 7 en 8)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten