Een stadgenoot die ook in de binnenstad woont, heeft de goede gewoonte om verloedering van de openbare ruimte te bestrijden. Als mensen zich in de nachtelijke uren bezondigen aan wangedrag spreekt hij ze daarop aan en belt zonodig met de politie. Het was voor hem wel een vreemde belevenis toen de politie hem onlangs liet weten dat ze de meldingen zeer op prijs bleef stellen, maar dat hij misschien maar beter niet meer zelf in zou kunnen grijpen: ze zouden zijn veiligheid niet kunnen verzekeren.
Nu is het verleidelijk om nare dingen over die lakse politie te gaan roepen, maar dat me net iets te gemakkelijk. De politiemensen van het bureau Binnenstad in Enschede doen hun werk als regel met veel overtuiging. Ik ben Jan Wind nog niet vergeten. Als zij zo'n advies geven dan vermoed ik dat ze oprecht bezorgd zijn en precies bedoelen wat ze zeggen. Maar het blijft een onthutsende boodschap. Als je ziet dat mensen de regels overtreden, spreek ze er dan niet op aan, maar bel alleen maar de politie.
Dit is een recept voor toenemende ellende. Er is eenvoudigweg niet politie genoeg om daadwerkelijk op te treden in alle gevallen waarin de regels overtreden worden. Het leidt ons bovendien naar een verklikkersstaat. De Muur is toch niet de verkeerde kant op gevallen? Erger is, dat we zo stilletjes capituleren voor de mensen met de korte lontjes. Als we mensen die anderen aanspreken op wangedrag niet kunnen beschermen, is de volgende stap dat ook getuigen zich niet veilig weten. Er komen steeds meer zaken met anonieme getuigen en wat begon met verloedering op straat eindigt met verloedering van de rechtsstaat.
Het is mij al vaker opgevallen dat er opvallend lakoniek wordt omgegaan met medeburgers die worden bedreigd. En ik bedoel nu even niet Ayaan of Geert. Maar of je nu praat over de redactie van Quote, bewoners die gebukt gaan onder buurtterreur of vrouwen die belaagd worden door een stalker, elke keer is het excuus dat de overheid nu eenmaal niet iedereen kan beveiligen. Misschien moeten we dat maar eens omdraaien.
De overheid heeft tot taak ons allemaal te beveiligen - dat was immers de rechtvaardiging voor het geweldsmonopolie van de overheid. Justitie kan dat niet alleen af en samenwerking met andere mensen is dus nodig. Inzet van slimme communicatiemiddelen en bijvoorbeeld de reservepolitie lijken mij veel beter dan de huidige praktijk waarin justitie vooral capaciteit lijkt te hebben voor de vervolging van slachtoffers die zich proberen te verweren.
7. Bestaat er een goede verhouding tussen de rechten van daders en de rechten van slachtoffers?
8. Hoe kan die verhouding worden verbeterd?
Eerdere afleveringen in de serie VVD Partijraad Criminaliteit
- Wat doen we tegen de criminaliteit (met het officiële discussiestuk)
- Strafrecht? Waarom eigenlijk? (met de vragen 1, 2 en 3)
- Strafboeren (met de vragen 4, 5 en 6)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten